مطالعه اثر کاربرد برگی کائولین بر فلئورسانس و میزان کلروفیل برگ نهال های زیتون (olea europaea l.) رقم دزفول تحت تنش کم آبی

با توجه به شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک کشور، استفاده از روش‏هایی که منجر به کاهش اثرات سوء کمبود آب بر محصولات باغی گردد، دارای اهمیت است. کائولین یکی از مواد ضد تعرق است که طی سالهای اخیر استفاده از آن گسترش یافته است. بدین منظور اثر سه سطح مختلف کائولین (0 ، 3 و 6%) و سه سطح آبیاری (100، 65 و 40 درصد تبخیر و تعرق گیاه (etcrop)) بر میزان کلروفیل و فلئورسانس کلروفیل برگ زیتون رقم دزفول بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه‎ای کاملاً تصادفی با سه تکرار (هر تکرار شامل سه گلدان) در گلخانه گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران انجام شد. نتایج نشان داد که با اعمال تنش آبی از میزان کلروفیلa وکلروفیل کل کاسته شد و میزان کاهش کلروفیلa و کلروفیل کل در 80 روز بعد از اعمال تیمار نسبت به 40 روز بعد از اعمال تیمار بیشتر بود. علاوه براین بیشترین میزان کلروفیل کل در 80 روز بعد از اعمال تیمار به میزان 425/1 میلی‎گرم بر گرم وزن تر برگ مربوط به نهال‏های محلول‎پاشی شده با کائولین 6 % بود و مشخص گردید که با کاهش مقدار آب به 65 و 40%  تبخیر و تعرق گیاه، در نهال‏های محلول‎پاشی شده با غلظت‏های 3 و 6 % کائولین، مقدارکلروفیل a از میزان بالاتری نسبت به شاهد برخوردار بود. نتایج مربوط به پارامترهای فلئورسانسی نیز نشان داد که شاخص‏های فلئورسانس بیشینه (fm)، فلئورسانس متغیر (fv) و  نسبت فلئورسانس متغیر به فلئورسانس بیشینه (fv/fm)تحت تنش خشکی کاهش یافت. هرچند که تیمار کائولین بر این شاخص‏ها تاثیر معنی­داری نداشت. بطورکلی می توان انتظار داشت که محلول‎پاشی باغ‎های زیتون کشور با کائولین به خصوص در مناطقی که با کمبود آب مواجه هستند می­تواند سبب تعدیل تنش خشکی و کاهش اثرات سوء کمبود آب شده و همچنین می­تواند باعث افزایش کارایی فتوسنتز برگ گردد.